19 July 2009

REUNION Part 2

by Sudin Karim

Unofficial -Malay Medium lawan English Medium


Cuaca di Monterez amat baik sekali, suasana kehijauan kawasan nampak segar sekali. Pagi pagi angin bertiup lembut kadang kadang sampai 10 knots, kadang kadang still air.

Lubang pertama Norshah pukul dulu, zuppp, full swing brother, senang
senang 250m, on the fairway, lepas tu Chuck pulak puhh, lebih kurang 230m, pressure aku dengan Rahman..Rahman pukul zupp OB (out of bound)..

Giliran aku
pulak , jenuh aku air swing dulu nak pastikan sekurang kurang nya aku tidak OB. Urat urat badan nak kena bagi relax. Aku ingat petua petua main golf, seperti eye on the ball” lihat stance ok, grip ok, body centre of gravity ok, rancang kat mana nak position bola, shoulder must be on same the plane, toil the bell, body in the barrel , breathing kena betul, pakaian kena selesa , body and mind harmonise in unit, last last sekali hanya aku, bola dan fairway, dan macam macam lagi, banyak petua main golf ni, bukan main belasah aje.. very technical lah brother, punya focus sampai bunyi burung pun bolih menganggu swing kita.….

Zupp
on the fairway 40m belakang Norshah…mengikut ingatan saya score kami untuk first nine, English medium menang 2 lubang. Itu pun English Medium kasi 2 stroke. Chuck putting untuk birdie 3 kali tak masuk, kalau masuk dah tentu dia champion hari itu.

First nine aku dan Rahman kalah teruk sebab nak ikut Norshah.

Masak! .Itulah
golf, sepatutnya play within your means, tapi kalu nak ikut orang memang focus akan lari. Jadi tukar strategi, kami mengingati semula antara satu sama lain,

2nd nine
, score Malay medium bertambah baik.

17th hole Malay medium sudah menang
satu stroke. Aku nampak Norshah dengan Chuck sudah pressure, pukul pun OB, Last hole aku pulak pukul paling jauh, tapi masaalah aku macam jaguh kampong mental tak kuat 100m ke green pukul pulak kembang masuk bunker, Norshah masuk dekat pin..lemah longlailah aku dah jangka kami seri. Depa janji nak bagi empat stroke untuk second nine tapi depa buat derk saja…

Walaubagaimana pun aku sangat gembira
puas, aku rasa Chuck Norshah dan Rahman juga begitu.. kami tak fokus pada competition tetapi kami lebih pentingkan lawan sesama sendiri.

Gelak ketawa
terlalu banyak sampai rahang rasa nak jem….


No comments:

lagu-lagu top 1974-78